lunes, 17 de noviembre de 2008

INCREIBLE GRAN PREMIO



GRAN EXITO DE PARTICIPACION AYER, A CONTINUACIÓN ALGUNAS FOTOS DE LOS PIQUES:




6 comentarios:

Anónimo dijo...

SUSO!!!!! ¿¿¿TENIAS MIEDO A RAYAR LA JAWA??? TUMBALA MAS EN LAS CURVAS.... HASTA QUE SALTEN CHISPAS...!!!!

Anónimo dijo...

jajajaja... é certo! tumba moi pouco esa preciosidade (para min a máis bonita da concentración de agosto)

Mira que tiña ganas eu de ver esa lambretta 225 en acción ¿anda ou solo fai ruído?

abalo! ti si que tumbas coa túa vespa !

Un abrazo a todos e noraboa!

Anónimo dijo...

Jajajajaja, tumbar tumbar... digamos que me pesaba máis o medo de caír e amolar o asfalto (estaba medio "debullado" e non quería pintalo de vermello) e a Vespa (co traballo que da restaurala e topar pezas como para amolala por ir de Rossi) que a miña necesidade de adrenalina e velocidade... :-)

Subscribo o mesmo que Vespadicto, noraboa pola organización, estivo moi moi ben!!!

Tendes vídeos en:

Vídeo 1: http://www.youtube.com/watch?v=Q39YaGgs1CM

Vídeo 2: http://www.youtube.com/watch?v=Hxbn5WfESkE

Vídeo 3: http://www.youtube.com/watch?v=8cPI1jknHMo

E alguna foto (que non saíron moi ben):

http://www.flickr.com/photos/aabalo/tags/circuitovaldosalnes

Saudiños!!

Suso dijo...

Hola a todos, no tumbo más la Jawa porque no soy buen piloto, y me acojono (tengo que reconocerlo). Gracias por lo de preciosidad a vespadicto.

Espero que los amigos Rafa y Amancio cuelguen en breve más fotos y un vídeo (incluye cármara subjetiva en la Montesa de Calixto), que creemos que quedó bastante bien.
Yo eché de menos la 24Horas de Ruco, y la Kit América de Juan Goleta haciendo un poco de escándalo (la próxima vez será...). De todas formas, para mi, el que hizo espectáculo fue Gerardo con la Vespa Bicolor del padre. ¡¡ Que manera de tumbar !!

Un saludo a todos

Suso

Anónimo dijo...

ESTA CLARO QUE SI FIXERAMOS CRONOMETRO DE TEMPOS, EU CREO QUE GANARIA GERARDO COA MOTO DO PAI, UNHA VESPA(POR SUPOSTO).

A VERADE E QUE ESE DIA PASOUSE MOI BEN

Anónimo dijo...

Yo estoy de acuerdo con Suso y Anónimo...

Había un verdadero rider (era un guerrero desconocido... con un traje de samurai de circuito) dominando una Vespa... emulando con su pilotaje a un piloto de Harrier (por la pegatina de las fuerzas aéreas que llevaba en su lateral)... que lo daba todo y más...

Recuerdo que me adelantó en una de las primeras curvas, curva a derechas con sombra y pinta de humedad... sin ningún atisbo del miedo que nublaba mi pilotaje en ese giro. Casi nos tocamos, pudiendo arrancar chispas del rozamiento entre los hierros de las Vespas (en caso de producirse)... sin embargo, la humedad del ambiente de esa curva imposibilitó cualquier ignición.

Pero mi Vespa Blanca estaba con el orgullo tocado, con el escudo y los cofanos preparados para la batalla... pedían venganza.

Comenzó la persecución... en vano.

La distancia aumentaba inexorablemente en las curvas donde la potencia de frenado y los ángulos descritos por el binomio samurai-Vespa y asfalto se imponían...

Sin perder la esperanza intentaba seguir su estela, apurando todo lo posible la aceleración de la máquina de 43 años que me acompañaba... aguardando con impaciencia la recta que me permitiese imponer mis 125cc a su menor cubicaje (su matrícula le delataba)... pero antes de la llegada de la recta, en una de las curvas previas le vi emular a las SuperMotard (su Vespa se transformó de repente en Vespa-MiniMotard), entrando en una curva a derechas con la rueda trasera derrapando, dejando su marca para siempre en el asfalto...

Y ahí se fue para siempre el samurai y su Vespa... mi Vespa Blanca y yo dejamos el circuito pensando en que 43 años ya es una edad respetable que hay que aumentar...

Saludetes!